Een ongeluk heeft grote gevolgen voor het slachtoffer. Er zijn fysieke klachten en vaak is er ook nog psychische schade zoals angstklachten en verdriet. Voor de financiële afwikkeling van een letselschade zaak kiest een slachtoffer er vaak voor om zich te laten vertegenwoordigen door een letselschade advocaat of letselschade jurist. Aan de andere kant is de veroorzaker van een ongeval vaak verzekerd tegen aansprakelijkheid en zal een letselschade verzekeraar de letselschadeclaim afwikkelen.
In de praktijk duren letselschadezaken vaak lang en loopt de behandeling ervan vanuit de aansprakelijkheidsverzekering vaak stroperig. Ook zijn er veel discussies, bijvoorbeeld over het juridisch causaal verband bij whiplash symptomen en met betrekking tot de hoogte van de schadevergoeding. De discussies kunnen hierbij nogal eens oplopen. Zeker als de termijnen overschreden worden, is het slachtoffer hiervan dubbel slachtoffer. Daarom is in de rechtsspraak ook de secundaire victimisatie ontwikkeld, een extra schadevergoeding als de verzekeraar de letselschadezaak traineert. Maar ondanks deze sanctie duren letselschadedossiers nog altijd onnodig lang met alle nadelige effecten voor het slachtoffer tot gevolg.
De Gedragscode Behandeling Letselschade beschrijft de morele waarden en verantwoordelijkheden die centraal dienen te staan bij de behandeling van een letselschadeclaim. Het geeft gedragsregels waaraan partijen zich dienen te houden. Deze gedragsregels worden ook "good practices" genoemd en gelden voor iedereen die zich beroepsmatig bezighoudt met het behandelen van letselschadeclaims. Het gaat dus met name om regels tussen de letselschadeverzekering en de belangenbehartiger. De gedragsregels zijn echter met name van invloed op de duur van de letselschadezaak voor het slachtoffer. Omdat de gedragsregels uit de Gedragscode Behandeling Letselschade tot nu toe niet wettelijke verankerd is, zijn er geen sancties anders dan een beroep te doen op "secundaire vicitmisatie."