Val van paard

In haar vonnis geeft de rechtbank Noord-Holland aan dat er geen sprake is van aansprakelijkheid aan de zijde van de bezitter van het paard. Uit het vonnis blijkt dat partijen inderdaad een afspraak hadden gemaakt over de aansprakelijkheid en dat deze afspraak bindend was.

Het slachtoffer had de bezitter van het paard, dit op dat moment in het ziekenhuis lag, gevraagd of zij op het paard mocht rijden. De bezitter van het paard gaf aan dat dit op zich mocht, maar dat het slachtoffer zelf het risico droeg op schade.

Partijen kwamen bij herhaling mondeling overeen dat in het geval van een val van het paard er geen letselschade geclaimd zou worden van de eigenaar van het paard. Toen het slachtoffer echter van het paard viel en hierbij letsel opliep, vorderde zij toch een schadevergoeding.

De verzekeraar van de eigenaar van het paard weigerde een schadevergoeding te betalen en dit was voor het slachtoffer reden om naar de rechter te stappen. Deze wees de aansprakelijkheid af nu ook een getuige verklaarde dat partijen mondeling overeengekomen waren dat bij letsel er geen letselschade claim ingediend zou worden. Het slachtoffer moet haar eigen letselschade dus dragen.

Lees hier de volledige uitspraak.

De aansprakelijkheid voor dieren is geregeld in artikel 6:179 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Het artikel luidt als volgt:

"De bezitter van een dier is aansprakelijk voor de door het dier aangerichte schade, tenzij aansprakelijkheid op grond van de vorige afdeling zou hebben ontbroken indien hij de gedraging van het dier waardoor de schade werd toegebracht, in zijn macht zou hebben gehad."

Op grond van artikel 6:179 BW is de bezitter van een paard of hond dus gehouden de schade te betalen die iemand lijdt als gevolg van een gedraging van het dier. In dit geval zou dan toch de bezitter van het paard aansprakelijk zijn voor de schade die het slachtoffer lijdt als gevolg van de val van het paard?

Met name bij aansprakelijkheid voor paarden dient er een verschil gemaakt te worden tussen een trap van een paard en een val van een paard. Loop je op straat en wordt je getrapt door een paard, dan kun je hier niks aan doen, je het het risico op letsel niet zelf aanvaard.

Bij een val van een paard is dit anders. Paardrijders gaan vrijwillig op het paard zitten. Zij zijn zich ervan bewust dan zij van het paard kunnen vallen en hierbij letsel kunne oplopen. Daarom blijft op grond van vaste rechtspraak (jurisprudentie) een deel van de letselschade voor rekening van de ruiter. Dit op basis van artikel 6:101 BW dat een verdeling van de aansprakelijkheid geeft.

Ben je als ruiter van een paard van de manege of een particulier gevallen, dan heb je in de meeste gevallen in ieder geval recht op een vergoeding van 50% van de letselschade die je door de val van het paard lijdt. Of ook de overige schade vergoed wordt hangt af van diverse factoren:

• de ervarenheid van de ruiter. Val je van een paard tijdens een let en ben je een beginnende ruiter, dan zal een manege mogelijk voor meer dan 50% aansprakelijk zijn.
• waar het ongeluk gebeurt. Val je tijdens een les, dan zal er eerder een hogere schadevergoeding betaald worden dan wanneer je een paard huurt of leent en buiten van het paard valt.

Wil je weten waar je recht op hebt na een val van een paard? Vraag het onze ervaren letselschade advocaten. Wij helpen graag bij letsel als gevolg van een ongeluk. Bel voor een gratis letselschade advies en het kosteloos claimen van letselschade 0800 278 4626 of vul ons contactformulier in en wij nemen direct contact met je op.

Bij een trap van een paard of een hondenbeet wordt meestal de volledige schade vergoed. Inden er sprake is van een val van een paard is dit ten minste 50%.

Letselschade claimen bij aansprakelijkheid voor dieren gebeurt door middel van een aansprakelijkheidsbrief. Hierin staat

• wat er is gebeurd en wanneer
• de naam van de hondenbezitter of bezitter van het paard
• de rechtsgrond van aansprakelijkheid
• wie er aansprakelijk is
• het letsel dat is opgelopen
• de schadeposten
• een stuiting van de verjaring

Er geldt geen verplichte verzekering tegen aansprakelijkheid voor een bezitter van een dier. Dit is bijvoorbeeld wel het geval bij aansprakelijkheid bij een aanrijding. De bezitter van het dier zal dus zelf aansprakelijk gesteld moeten worden en niet de aansprakelijkheidsverzekering.

Aansprakelijkheid voor dieren valt wel onder de wettelijke aansprakelijkheidsverzekering die veel particulieren hebben of de bedrijfsverzekering van een manage. In de meeste gevallen wordt de letselschade vergoeding dus door de verzekeraar van de dierenbezitter vergoed.